Glossarium astronomicum

Galactisch centrum

Het galactisch centrum is het centrale gebied van de Melkweg (het sterrenstelsel waarin het zonnestelsel zich bevindt), het gebied waar de schijf van de Melkweg omheen draait. Het galactisch centrum maakt deel uit van de galactische uitstulping en bevindt zich op ongeveer 27.000 lichtjaar (8 kiloparsec) van het zonnestelsel, vergeleken met de diameter van de galactische schijf van ongeveer 100.000 lichtjaar (ongeveer 31 kiloparsec).

Het bevat de radiobron Sagittarius A en de compacte radiobron Sagittarius A*, het superzware zwarte gat in het hart van onze Melkweg. Dit zwarte gat, met een massa van ongeveer 4,5 miljoen zonsmassa's, wordt omcirkeld door verschillende jonge, zware sterren. Dit alles wordt omringd door miljoenen oudere sterren die samen de zogenaamde nucleaire sterrenhoop vormen.

Gerelateerde termen:

• Galactische uitstulping
• Galactische schijf
• Galactische halo
• Melkweg
• Sagittarius A*
• Zonnestelsel

Buitenaards Leven

Buitenaards leven of alien life verwijst naar levensvormen die mogelijk buiten de aarde voorkomen en die niet op aarde zijn ontstaan.

Hoewel er tot op heden nog geen eenvoudige vormen van buitenaards leven zijn ontdekt, is het waarschijnlijk dat er op een aantal van de miljarden en miljarden exoplaneten in ons melkwegstelsel op vergelijkbare wijze leven is ontstaan. Astronomen schatten dat elke ster in ons sterrenstelsel gemiddeld meer dan één planeet heeft. Van een aantal van deze exoplaneten wordt verwacht dat ze vergelijkbare omstandigheden bieden als die waardoor hier op aarde leven kon ontstaan, met name vloeibaar water.

Net als op aarde wordt verwacht dat de aanwezigheid van bepaalde soorten leven de chemische samenstelling van de atmosfeer van zo'n planeet aanzienlijk zal veranderen, en een belangrijk doel van de sterrenkunde voor de komende decennia is dan ook om de aanwezigheid van leven te detecteren door de atmosferen van verre planeten te bestuderen. Het SETI-project (Search for Extraterrestrial Intelligence) zoekt daarentegen al lange tijd naar mogelijke radiosignalen van intelligent leven op andere werelden. In ons eigen zonnestelsel zouden de omstandigheden in de met ijs bedekte oceanen van Jupiters maan Europa en Saturnus' maan Enceladus leven mogelijk kunnen maken.

Gerelateerde termen:

• Astrobiologie • Buitenaardse Intelligentie(/2025/08/buitenaardse-intelligentie)

Buitenaardse Intelligentie

Buitenaardse intelligentie verwijst naar het mogelijke bestaan van andere intelligente entiteiten dan die op aarde.

Bij het zoeken naar buitenaardse intelligentie wordt onder andere gezocht naar radio- of andere signalen, maar veel van het huidige onderzoek is gericht op het vaststellen of de voorwaarden voor intelligent leven elders aanwezig zijn. Afgaande op het beschikbare bewijs zouden de noodzakelijke voorwaarden voor het ontstaan van leven op Aarde - een vaste planeet, op een afstand van zijn ster waar vloeibaar water op het oppervlak van de planeet kan bestaan, atomen zoals koolstof en zuurstof, en de omstandigheden om complexere moleculen te vormen - op talloze andere planeten in ons Melkwegstelsel en daarbuiten moeten bestaan. Het is geen onredelijke aanname dat er intelligent leven zou kunnen zijn ontstaan op tenminste enkele van die planeten, hoewel we geen solide basis hebben om de kans daarop in te schatten.

Sommige astronomen hebben radiosignalen gebruikt om te zoeken naar vermeende boodschappen als onderdeel van een zoektocht naar buitenaardse intelligentie (SETI). De snelheid van het licht als een fundamentele fysieke limiet betekent dat interstellaire reizen erg lang zouden duren, wat de mogelijkheid voor ons beperkt om in direct contact te komen met buitenaardse intelligenties.

Gerelateerde termen:

• Astrobiologie • Buitenaards leven

Schijfstelsel

Een schijfstelsel is een type sterrenstelsel met een platte component van sterren, gas en stof, die allemaal in cirkelvormige co-planaire beweging rond het centrum van het stelsel zijn. Spiraalarmen en bijbehorende stervormingsactiviteit zijn vaak aanwezig in deze schijven. In de meeste classificatieschema's voor melkwegstelsels worden schijfstelsels onderscheiden van elliptische, onregelmatige en dwergstelsels.

Gerelateerde termen:

• Schijf
• Elliptisch sterrenstelsel
• Galactische schijf
• Onregelmatig sterrenstelsel
• Spiraalstelsel

Cepheïde veranderlijke ster

Cepheïden zijn pulserende veranderlijke sterren waarvan de variabiliteit wordt veroorzaakt door periodieke oscillaties van de buitenste lagen van de ster. Ze zijn vernoemd naar de prototypester, Delta Cephei. Een belangrijk kenmerk van Cepheïden is dat hun periode nauw verband houdt met hun lichtkracht. Dit is de beroemde relatie tussen periode en lichtkracht, die in 1908 door Henrietta Leavitt werd onthuld. Met behulp van deze relatie kan de absolute helderheid van een Cepheïde worden berekend op basis van de pulsatieperiode.

Het verschil tussen de gemakkelijk waarneembare schijnbare helderheid en de absolute helderheid, afgeleid uit deze relatie, is een indicatie van de afstand tot zowel de gegeven Cepheïde als het externe sterrenstelsel waarin deze veranderlijke ster zich bevindt. Cepheïden zijn dus primaire afstandsindicatoren bij het bepalen van de kosmische afstandsschaal.

Gerelateerde termen:

• Afstandsladder
• Standaardkaars
• Veranderlijke ster

Bruine dwerg

Een bruine dwerg is een object met een te lage massa om een ster te zijn, maar een te hoge massa om een planeet te zijn. Sterren worden gevoed door waterstoffusie in hun kern. Bruine dwergen hebben interne temperaturen die te laag zijn om waterstoffusie in stand te houden. Vroeg in hun leven kunnen bruine dwergen echter kortstondig deuterium, een zwaardere vorm van waterstof, fuseren. Deze deuteriumfusie wordt gebruikt om bruine dwergen van planeten te onderscheiden, maar is moeilijk waar te nemen. Bruine dwergen hebben doorgaans een massa tussen 1,2% en 8% van de massa van de zon (ongeveer 12-80 keer de massa van Jupiter) en zijn ongeveer even groot als Jupiter.

Jonge bruine dwergen hebben in hun buitenste regionen (effectieve temperatuur) vergelijkbare temperaturen als sterren met een lage massa (rode dwergen), maar omdat ze geen interne warmtebronnen hebben, koelen ze af naarmate ze ouder worden, met een enkele afkoeling tot een paar honderd graden Celsius.

Gerelateerde termen:

• Waterstof
• Waterstoffusie
• Jupiter
• Massa
• Planeet
• Rode dwerg
• Effectieve temperatuur
• Stellaire activiteit

Binair systeem

Een binair systeem is een configuratie van twee astronomische objecten van vergelijkbare grootte die om elkaar heen draaien onder invloed van hun eigen zwaartekracht. Dit kan een dubbelster zijn, waarbij twee sterren om elkaar heen draaien, of een dubbel zwart gat, waarbij beide objecten zwarte gaten zijn, of een dubbelstersysteem bestaande uit een zwart gat en een neutronenster. Objecten in een dubbelstersysteem draaien rond het massamiddelpunt van het systeem. Wanneer een van de objecten veel lichter is dan het andere, zoals een ster en een planeet, of een planeet en een maan, is het nog steeds gepast, maar minder gebruikelijk, om de term dubbelstersysteem te gebruiken.

Gerelateerde termen:

• Dubbelster
• Zwart gat
• Zwaartekracht
• Neutronenster
• Baan
• Planeet
• Ster

B-type ster

Ook bekend als B-ster of B-ster

Een ster met spectraaltype "B". Astronomen identificeren B-type sterren door de aanwezigheid van neutrale heliumlijnen samen met waterstoflijnen in hun spectra. Ze hebben typische (effectieve) temperaturen tussen ongeveer 10.000 Kelvin (K) en 30.000 K. Vergeleken met andere sterren lijken ze blauwachtig wit voor het menselijk oog, tenzij interstellaire of atmosferische roodkleuring van belang is. Voorbeelden van B-type sterren zijn Regulus in Leeuw, Rigel in Orion en Spica in Maagd.

Verwante termen:

• Spectraaltype
• Ster
• Roodkleuring
• Orion
• Spectraallijn

As

Een as is een denkbeeldige lijn die gebruikt kan worden om een coördinatensysteem te definiëren. Een rotatie-as is een denkbeeldige lijn waar iets omheen draait. Dit kan de rotatie-as zijn van een systeem zoals een sterrenstelsel, of van een vast lichaam zoals een asteroïde.

Verwante termen:

• Aardas
• Rotatie
• Precessie

Aurora

Ook bekend als Aurorae

Een aurora is een vertoning van diffuus licht van variabele kleur in de atmosfeer van de aarde, voornamelijk in de poolgebieden. In het noorden staat het bekend als het noorderlicht of aurora borealis, in het zuiden als zuiderlicht of aurora australis. De aurorae variëren in kleur van blauw en paars tot groenachtig wit tot rood, komen voornamelijk voor op hoogtes van ongeveer 100 kilometer en vormen zich rond twee onregelmatige aurora-ovalen met de magnetische polen van de aarde als middelpunt. Ze ontstaan wanneer geladen deeltjes van de zonnewind of coronale massa-ejecties (CME's) gevangen raken in de magnetosfeer van de aarde, geconcentreerd worden door magnetische velden in de bovenste atmosfeer, en langs de magnetische veldlijnen van de aarde naar de polen spiraliseren. Hun interacties met atmosferische atomen en moleculen produceren de aurora-emissies. Dit effect wordt versterkt tijdens periodes van hoge zonneactiviteit. Aurora is ook waargenomen op andere planeten in het zonnestelsel, met name op Jupiter en Saturnus.

Gerelateerde termen:

• Magnetische polen
• Zonnecyclus
• Zonnewind
• Ruimteweer
• Magnetisch veld